Mənim nənəm öz sərhədlərini aşacaq qədər dolu bir həyat yaşadı. Onun 89 yaşı olanda o, Britaniyada xüsusi çətinləşdirilmiş, mürəkkəb latın amerikan rəqsləri üzrə praktiki imtahan vermiş ən yaşlı Britaniya sakini olmuşdu. 90 yaşı olanda o, ikl zərbədən kürəni dəliyə salmağa müyəssər olmuş ən yaşlı qolf oyunçusu seçilmişdi.
Nənəm heç zaman öyrənməyi dayandırmırdı. 95 yaşı olanda o, Stiven Xokinqin “Zamanın qısa tarixi” əsərini oxuyub və bu kitabı başdan-axıra qədər mənimsəyən tək-tük insanlardan olmuşdu. Ölümündən bir az əvvəl (nənəm 99 yaşında vəfat edib) o, ümumdünya səyahətinə yollanmışdı. Nənəmi əynində bircə çimərlik geyimi olduğu halda, Yamaykada təsadüfən tək qoyanda, o, sadəcə ürəkdən gülmüşdü. Onun həyatdakı mövqeyi olduqca qəti və səlis idi: Həyat insana cəmi bir dəfə verilir, ona görə də ondan maksimum istifadə etmək lazımdır.
Riçard Brenson
