Belə bir əfsanə mövcuddur ki, “çirkli pulların yuyulması” termini ABŞ-da spirtli içkinin qadağan edildiyi dövrdə, Çikaqo mafiyasının qeyri-qanuni spirtli içki ticarətindən böyük pullar qazandığı zaman yaranıb. Deyilənə görə, o zaman bu gəlirlər avtomatik camaşırxanaların gəliri kimi qeydə alınırdı. Camaşırxanada xidmət haqqı nağd pul ilə ödənildiyindən ondan real olaraq nə qədər insanın istifadə etdiyini izləmək mümkün deyildi ki, bu da mafiya üzvlərinin öz “çirkli” gəlirlərini qanuni camaşırxana gəliri kimi qələmə verməsinə səbəb olurdu. Bu səbəbdən də, qeyri-qanuni pulların qanuni pullara çevrilməsi “money laundering” çirkli pulların yuyulması adlandırılmışdı. Lakin bu sadəcə əfsanədir.
Mafiyanın öz gəlirlərini təmizə çıxarmağa qarşı marağı 1931-ci ildə Al Kaponenin həbs edilməsindən sonra yaranır. Dövlət agentləri Al Kaponenin gəlirlərinin rəsmi gəlir olmadığını sübut etməyə nail olmuşdular. Bu isə o demək idi ki, o gəlirlərinin bir hissəsini vergidən yayındırır.
Digər məşhur mafiya başçısı Meir Lanski ilk dəfə olaraq cinayət yolu ilə əldə edilmiş gəlirlərin yuyulması sxemini yaratmışdı.
İlk olaraq çirkli pulların yuyulması kazino vasitəsilə həyata keçirilirdi. ABŞ və Kubada kazinoların adi qazandırdığı gəlirlərə müştərilərin uduzduğu pullar qismində çirkli pullar da qatılır. Daha sonradan lanski bank sistemindən istifadə edərək digər bir sxem yaradır. O İsveçrə banklarında nömrəli (anonim) hesablar açır, buraya nəhəng vəsaitlər yatırır, bundan sonra isə həmin banklardan kredit götürərək onları öz gəlirinin əsas mənbəyi kimi göstərir. Nəticədə borclar nömrəli hesablardakı pullar hesabına ödənilirdi. Beləliklə, çirkli pullar bankın vasitəsilə “təmiz”, qanuni pullara çevrilirdi.
Bununla yanaşı, mətbuatda “çirkli pulların yuyulması” termini yalnızca 1973-cü ildə Britaniyanln The Guardian nəşrində Watergate skandalı haqqında yazıda istifadə olunur.
