Heykəltəraşlığın özünə-məxsus bədii məziyyətlərə malik olan bu sənət növü qədim tarixə malikdir.Təxminən e.ə. VIII-VII əsrlərdən qiymətli metallardan jazırlanmağa başlanılıb.Bədii həlli vaxtilə sikkə hazırlanması ənənələrinə tapınsa da, sonrakı dövrlərdə (XIV-XV əsrlərdən başlayaraq) bədii dəyərli müstəqil sənət sahəsi kimi inkişaf edib.Tədqiqatçılar Azərbaycanda bu sənətin qədim tarixə malik olması qənaətindədirlər.XX əsrdə isə təbliğat vasitəsi kimi xüsusilə duyulan olmuşdur. P.Xryunov (Şopen, M.Qorki, Ş.Müslümov,S.Bəhlulzadə,M.F.Axundzadə, M.Ə.Sabir) A.Rüstəmov (N.Nərimanov,C.Cabbarlı, Nəsimi,M.P.Vaqif), eləcə də Ş.Şərifov, S.Quliyev, A.Əliyev və b. Bu sahədə yaddaqalan nümunələr yaratmışlar.
“İmadəddin Nəsimi” – Aslan Rüstəmov. 1973.
Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi.
Bildirchin.az
