1816-cı ildə Avropa və Şimali Amerikada inanılmaz soyuq hava hakim idi. Bu zaman o dərəcədə soyuq idi ki, amerikalılar onu “donmuş 1800” adlandırmışdılar. Bu hadisə bu günə qədər ən soyuq il olaraq qeydə alınıb. Bu zaman yayda belə qar yağdığı müşahidə edilmişdi.
Yalnızca 1920-ci ildə amerikalı iqlim araşdırmaçısı Uilyam Hamfreys “Yaysız keçən 1 ilə” aydınlıq gətirə bilmişdi. O bu iqlim dəyişikliyini vulkanların püskürməsi ilə əlaqələndirir. Belə ki, 1809-cu ildə tropik ərazilərdə yerləşən vulkanlardan birində püskürmə müşahidə edilmişdi. Bundan bir neçə il sonra isə İndoneziyanın Sumbava adasında Tambora vulkanının püskürməsi o zamana qədər müşahidə edilmiş ən güclü püskürmə idi.
Bu püskürmə 71 min insanı həyatdan məhrum etdi. 1815-ci ilin aprelində baş vermiş bu hadisə vulkan püskürməsi şkalasında (VEI) 7 balla qiymətləndirilmiş, atmosferə atılan külün həcmi isə 150 km3 təşkil edirdi.
Zaman keçməsinə baxmayaraq 1816-cı ilin martında hava qış olaraq davam edirdi. Aprel və may aylarında isə çoxlu yağış və dolu yağması halları qeydə alınmışdı. Nyu-York və ABŞ-ın şimal-şərqində qar yağırdı.
Qeyri-adi bu soyuqluq məhsuldarlığa ciddi şəkildə ziyan vurmuşdu. 1817-ci ilin yazında taxıl qiymətləri 10 dəfəyə qədər artmış, əhali arasında aclıq hökm sürmüşdü. Napoleon ordusunun törətdiyi dağıntılardan əziyyət çəkən insanlar Amerikaya mühacirət etmişdilər. Lakin necə deyərlər “yağışdan qaçarkən yağmura düşmüşlər”.
